Baseball, sushi, een particuliere vuilnisman en steps

Filmpjes en foto’s hierboven te vinden!

Na ons avontuur van de avond ervoor, besloten we lekker uit te slapen. Bij een luxe hotel hoort ook een onbetaalbaar ontbijt (niet inbegrepen) en aangezien het toch al te laat was voor ontbijt reed papa naar het dichtstbijzijnde winkelcentrum, waar zich, geheel toevallig uiteraard, onder andere ook een Apple Store bevond (Xian: “Oh kijk, dit hebben we écht nodig!!”). We brunchten heerlijk voor relatief weinig en gaven het geld dat we gewonnen hadden door niet in het hotel te ontbijten, weer uit aan de winkels in het winkelcentrum. Sowieso ben ik blij dat het in Nederland niet gewoon is om te betalen met creditcard, ik geef veel makkelijker geld uit nu ik niet direct zie wat er allemaal uit gaat. Heb al meer uitgegeven dan me lief is, ookal staat de dollar gunstig.

Na het winkelen reden we door naar het strand om daar de rest van de middag te vertoeven tussen de zeemeeuwen, badgangers en hoge warme golven aan de Pacific Ocean. Een heerlijk strand en ondanks de bewolking toch goed (rood) bijgekleurd. 

‘S avonds aten we bij een sushirestaurant dat, toen we al onze eerste lading sushi hadden gehad, op tripadvisor bleek aangeschreven als ‘verschrikkelijk’ en ‘don’t go there’. We hebben onze buikjes rondgegeven. Als nagerecht werd ons een prachtige zonsondergang geserveerd. 

De volgende dag (gister) stond San Diego op het programma. Ondergetekende had het hele programma al min of meer klaarliggen en dus reed papa naar de bestemming die hem door deze  reisleidster werd opgegeven. We parkeerden in het Gaslamp Quarter, een leuke wijk met mooie straatlantaarns en gezellige winkeltjes en restaurants stond in de reisboekjes. We zochten een restaurantje om te ontbijten. Het eten was prima en er was zelfs entertainment. Enkele minuten nadat we hadden plaatsgenomen kwam er namelijk een oud barrel aan met een evenoude chauffeur vol met afval. Minutenlang duurde het voordat de schuifdeur eindelijk openging, al het vuilnis naar buiten viel, de chauffeur nogsteeds onduidelijke handelingen uitvoerde met het afval in de bus, uitladen, inladen, afval laten vallen over de hele straat, weer inladen en volproppen van de bus, het proberen op slot te krijgen van de schuifdeur en door te rijden naar de volgende locatie. Waar vervolgens al het afval vast weer op straat zou vallen en hij weer ondefinieerbare handelingen met het afval zou uitvoeren. Hij leek ons niet erg efficiënt en zeker niet van de gemeente. De geur die hierdoor tijdens ons ontbijt op ons af kwam zal ik verder maar niet beschrijven. (Zie ook het filmpje).

Misschien niet zo’n goede start, maar de rest van de dag hebben we erg veel gezien en was ik, al zeg ik het zelf, erg tevreden over mijn rondleiding. Zo zagen we dus het Glaslamp Quarter, kochten we kaartjes bij het Petco Stadium voor de Baseballwedstrijd en kochten we een dagkaart om onszelf met de trolley naar Little Italy te vervoeren. We liepen naar de kade waar een aantal mooie schepen en een onderzeeboot lagen en zagen een mobiele bibliotheek in een bus, een aantal mooie gebouwen en een mooi park waar kinderen verkoeling zochten tijdens deze hete dag met uitzicht op de stad. Onderweg zagen we door de hele stad steps liggen, die je blijkbaar via een app en een QR code gewoon kon pakken en voor een bepaalde tijd kon huren.

Na Little Italy, nam de trolley ons vervolgens verder naar Old Town. Een combinatie van Archeon en het openluchtmuseum. Het Amerika met Mexicaanse invloeden van vroeger, met oude sigarenzaken, stallen, banken, snoepwinkels (waar we gratis snoep kregen omdat we $0.95 aan snoep wilden betalen met een briefje van $20 en ze niet zo veel wisselgeld hadden), en wat al niet meer. Papa kreeg het op z’n heupen en dus haalden we even een broodje voor hem. De rollen waren sowieso wat omgedraaid vandaag met ik als reisleider die vastbesloten was ook nog even het Coronado Island en Bilbao park mee te pakken, papa die als verliefde puber de hele tijd op zijn mobiel zat (met tot gevolg dat ie zichzelf bijna voor een auto werpte en ons even kwijt was omdat ie niet zat op te letten) en vooral zuchtend toe was aan verkoeling en Xian die er achteraan hobbelde en vooral graag wilde shoppen met dit warme weer. We besloten dus om maar even wat verkoeling op te zoeken op de ferry richting Coronado Island waar zich volgens de reisgidsen ook winkeltjes begaven. 

Ookal was het uitzicht op de stad leuk, de winkeltjes aan deze kant van het eiland vielen wat tegen en na een tijdje op het Island gingen we dus maar weer terug met de Ferry. Ik kon nog wel even door, maar de meerderheid (pap en xi) waren wel klaar met dat lopen en begonnen wat chagerijnig te worden van de hitte. Papa dropten we dus bij een bar, en xi en ik gingen nog even shoppen totdat het tijd was voor de baseball wedstrijd. Xian tikte nog even een Levi’s broek op de kop voor omgerekend een tientje. Je bent een Hollander of je bent het niet he.

De wedstrijd was heel leuk. Wel duurt een baseball potje aardig lang: zo’n drie uur in totaal. Maar dat gaf ons genoeg tijd om de regels weer even op te helderen totdat we het snapten en bovendien was er tussendoor genoeg entertainment. De camera’s die naar het publiek gericht waren en op grote schermen werden geprojecteerd, de mascottes, give aways, voedselverkopers op de tribune, het volkslied, de militairen in het publiek die moesten gaan staan en door het hele publiek  werden toegeklapt én natuurlijk de homerun die werd geslagen en werd gevierd met vuurwerk. Heb je toch al gauw een leuk gevulde avond, en dat al voor minder geld dan je betaald voor twee halve liters Bud Light op de tribune (die samen $23 waard bleken te zijn).

Papa besloot toen we na de wedstrijd naar de auto terugliepen met “dat was een heel leuk einde van een heeeule warme dag”. Eenmaal in het hotel gaf ik hem ook wel gelijk, misschien was het dan ‘maar’ 30 graden die dag, maar met 13km lopen op de teller (al moet ik zeggen dat dat ons na al die hikes veel makkelijker afgaat dan 2.5e week terug), viel ik misselijk van de moeheid best wel total loss in slaap, om vervolgens deze ochtend pas na een nacht van dik tien uur weer wakker te worden.