Life is what happens while you are busy making other plans

Wakker worden na een donderdagavond pannenkoeken bakken voor het putlock diner, heel veel gerechten proeven uit verschillende landen en vol overgave drank en drugs zingen voor alle mensen van BRIDGE tijdens de karaoke en een avond pregramen, 2 dollar Long Islands bij Plaza (finally) en dansen in Soto’s had ik me anders voorgesteld.

Skypen met papa en mama als je net 2 seconden wakker bent na zo’n avond. Liever even niet. Na 5 gemiste oproepen toch maar opnemen met je hoofd nog half in slaap. Ik werd meteen uit mijn droom wakker geschut en belandde in een nachtmerrie.

Gelukkig heb ik op vrijdagen vrij en was Kate er voor me om meteen in mijn armen te vallen en bij uit te huilen. Het besef nogsteeds niet daar, maar gelukkig valt er goed over te praten. Een weekend vol onzekerheid, huilbuien, skypegesprekken, lieve berichtjes, maar ook veel afleiding, films met snacks en huisgenootjes en cadeautjes van alle lieve mensen die ik hier om me heen heb volgde. Ik voelde me intens verdrietig, maar ook ontzettend dankbaar voor alle lieve vrienden hier en thuis. Ik voelde me ook schuldig, schuldig om zaterdag na lang twijfelen toch naar de pre-game te gaan met de Denen ondanks het nieuws. Niet dat ik het op een zuipen zette, maar toch. Meteen bij binnenkomst al een goede beslissing, lieve mensen met een luisterend oor, maar ook met de humor om me te laten lachen. Ik wilde niet naar het huisfeest dat al weken gepland stond voor die avond, maar ben toch gegaan. Het was precies de afleiding van boze gedachten die ik nodig had. Even weg met mijn gedachten en verdwijnen in de muziek en genieten van de blijdschap van mensen om me heen en oprecht plezier hebben om vervolgens in een frisse wind die mijn gedachte weer alle kanten op blies naar huis toe te lopen.

Zondag brunchen bij Short Stack met Julie, want het was duidelijk dat comfort food en goed gezelschap me goed deden. Gedachten blokkeren en wachten op de volgende dag. Ik kan nog lachen.

Inmiddels is het 4 dagen na maandag en is mijn hoofd nog één grote chaos, maar ook een bron van rust. Ik kan nog steeds goed focussen op school en weet de dingen te regelen die geregeld moeten worden. Ticket geboekt naar Nederland voor Spring Break, Miami valt de komende jaren nog wel te bezoeken. Zoals het er nu uit ziet na Spring Break terug en nog maar 3/3,5e week aangepast school en volop genieten van mijn tijd hier, zover dat kan, om vervolgens mijn vakken af te ronden in Nederland. Slechts nieuws gaat me niet stoppen optimaal te genieten. Zulk nieuws laat me juist zien hoe erg je moet genieten van de tijd die je gegeven is. En dat is dus wat ik ga doen.

Dit weekend ga ik daarom naar Chicago met mijn buddy Alex voor St Patricks Day, waar ze de rivier groen kleuren, ik wat sightseeing kan doen en de parades kan bewonderen. Volgende week veel deadlines, alvast delen van mijn aangepaste bucketlist afwerken en dan vrijdag lekker naar huis. Ik kan niet wachten.