De tijd vliegt en er gebeurd vanalles

Al een tijdje niks geschreven. De tijd vliegt voorbij en er gebeurd vanalles.

Terugkomen in mijn huisje in Madison na een weekend Washington voelde doodnormaal. Alsof je terugkomt op een plek waar je al jaren woont. Ik gok dat dat een goed teken is. Even zo normaal was het om maandag gewoon weer in de schoolbanken te zitten. Het gewone leventje begon weer.

Er zaten midterms aan te komen dus de studeerknop moest om. Maar, zonder ontspanning geen energie voor inspanning, dus heb ik vaak genoeg leuke dingen gedaan tussendoor. Niet dat uitgaan een positieve invloed heeft op je algehele gemoedstoestand, maar het geeft in ieder geval rust in je hoofd (behalve de ochtend erna dan).

Dinsdag 14 februari was het natuurlijk Valentijnsdag. Samen met de Denen gingen we daarom ‘romantisch’ naar de film La La Land en bestelden we een grote popcorn. En groot was ie zeker. Mooie film, leuke avond.

De volgende dag maar 2 colleges dus vroeg uit. ’S Middags een koffietje drinken (latte, ik ben nogsteeds geen echte koffierinker) met mijn BRIDGE buddy Alex en daarna wentelteefjes (‘french toast’) maken voor m’n huisgenootjes om het studeren te ontwijken. Van het zoete mega absorberende brood hier valt vrij weinig te maken, maar het viel goed in de smaak. Al zijn ze hier gewend om syrup op hun french toast te doen in plaats van suiker. Lekker, maar suiker heeft toch de voorkeur.

De rest van de schoolweek had ik het voornemen om goed aan de studie te gaan. Maar, toen besloot het weer dat het tijd was voor een portie zomer. Vrijdag 16 graden! Toen een van de denen dan ook vroeg rond een uurtje of 2 of ik zin had om een biertje te doen bij Lake Mendota, hoefde ik dan ook niet twee keer na te denken en liet ik mijn studieboeken voor wat ze waren. Union Terrace is een terras gerund door de universiteit aan het meer. Veel universiteiten in Amerika schenken geen alcohol, maar op Union Terrace kan je hele pitchers halen. Ik snap wel waarom ze de titel ‘#1 party university’ hier hebben. Maar, zoals ze zelf zeggen: we party hard but we study harder. Snap ik ook wel, als het je 10.000 euro per jaar kost om te mogen studeren.

Beetje asociaal vergeleken met de rest (en volgensmij ook best wel illegaal hier, ze zijn heel strikt op het openbaar drinken van alcohol) openden we ons blikbier op de stijger boven een bevroren meer en genoten we van het heerlijke weer. Het was zelfs warm genoeg voor ijs. Ondanks de geslaagde vrijmibo (opa & oma's; vrijdagmiddagborrel), toch nog een poging tot leren. 

’s Middags hadden we al besloten dat we uit wilden gaan en dus nodigden ik iedereen uit om bij mij te pregamen (komt dus van het feit dat ze hier voor footballgames altijd samen komen en drinken en eten voordat de wedstrijd gaat beginnen). Eenmaal onderweg naar State Street, kwamen we een hele boel andere internationals binnen en voordat ik het wist stonden we binnen bij een of ander huisfeestje. Samen met weer wat andere internationals maakten we de stempel na die je bij één van de clubs krijgt als je al hebt betaald en naar buiten gaat om vervolgens weer gratis terug binnen te willen komen. We glipten zonder al te veel moeite door de bewaking en het werd een mooie avond. 

Na mijn studieontwijkende gedrag van de dag ervoor, besloot ik na een stevig antikaterontbijt, weer aan de studie te gaan. En met succes. ’s Middags nog even langs een BBQ op Mifflin Street om van het weer te genieten. Heel leuk gezicht, overal in de straat (alle huizen hier hebben veranda’s) zaten mensen buiten, hoorde je muziek, kwamen er skatende en longboardende mensen voorbij en werd er gegeten en gedronken.

Zondag was het nogsteeds heerlijk weer: 17 graden. En dus gingen Katrine en ik naar Julie, die iets verder buiten het centrum in één van de residence halls aan het meer woont. We haalden lunch (in de residence hall zat een soort la place, mega groot) en besloten daarna nog een klein ijsje te halen. Maar, we zijn in Amerika, dus de kleinste maat die ze hadden kwam overeen met zo’n 5 bollen ijs als je het in Nederland zou halen (slecht te zien op de foto). Vanwege het lekkere weer en de vele calorieën die we zojuist binnen hadden gekregen, gingen we aan de wandel langs het meer. Ook maakten we plannen om binnenkort naar Minneapolis te gaan. BRIDGE organiseerde die middag een bowling en pool event in de Sett en ook wij gingen even langs.

Deze week had ik mijn midterms en volgensmij gingen ze écht goed. Eén cijfer is al binnen: een B (70%). Het eerste deel van de week was het weer ook nog heel lekker en dus maakte ik nog wat wandelingen in de zon, onder andere met mijn huisgenootje Kate, om van het weer en de zonsondergang bij Lake Monona te genieten.

Vrijdag gingen we naar de Nitty Gritty Birthday Bar voor de verjaardag van mijn BRIDGE partner Alex, en nog twee anderen uit ons team. Ik had mijn eerste échte Wisconsinse biertje: a Spotted Cow en uiteraard aten we cheese curds, dat hoort hier nou eenmaal. Na het etentje nog een feestje, gister weer uit eten met Julie en Mia vandaag is het eindelijk tijd om te shoppen en de wondere wereld van de Cheese Cake factory te ontdekken met m'n huisgenootjes Kate en Kara. Een ongezond weekendje na een gezonde week.