Mijn eerste cheese curds, veel ander eten, sorority houses en een wandeling over het bevroren meer.

Waar ik eerder al schreef dat ik alsmaar honger heb, bestond ook het tweede deel van mijn week vooral uit eten. Maar dit keer iéts gezonder én met (beter) gezelschap. Het hongergevoel ebt gelukkig langzaam weg, ik begin aan alle suikers te wennen. Met dat gezegd te hebben en wetende dat ik mezelf toch niet naar een sportschool ga verplaatsen binnen nu en het einde van het semester, heb ik mezelf ingeschreven voor een volleybalteam. Ik hoop dat ik snel wat meer te horen krijg.

Terug naar het eten. Woensdag gingen we met mijn BRIDGE team (bridge is dus een vereniging die internationale studenten en amerikaanse studenten bij elkaar brengt, geen kaartspelvereniging) uit eten bij Indiaas restaurant Mirch Masala! Niet iedereen kon, maar we waren uiteindelijk met z’n dertienen. Sommigen, waaronder ons Indiase teamlid, kwamen iets later. Toen iedereen besteld had, kwam onze Indiaase teamgenoot binnen. “Hebben jullie serieus allemaal een eigen gerecht besteld? Dat is veel te veel.”, “Hebben jullie geen naan besteld!?”. Er viel nog veel te leren, gelukkig kan je hier je eten mee naar huis nemen als je over hebt. Toen we eenmaal onze gerechten hadden gekregen, Chicken Tiki Masala medium spicy voor mij, legde Souhrab uit hoe je Indiaas met je handen moet eten. “Een echte Indiër kan Naan breken met één hand”. Ik bleek een echte Indiër te zijn (in wording, ik bestelde immers medium spicy).

Donderdag haakte ik bij een ander team aan en leerde ik zo opnieuw weer heel veel leuke nieuwe mensen kennen. In een appartementje, gemaakt om 2 mensen in te laten wonen, kwamen we met zo’n 25 internationals samen (11 nationaliteiten: Nederland, Amerika, Spanje, Schotland, Engeland, China, Griekenland, Zweden, Mexico, Syrië en Ecuador!) en maakten we het Peruaanse gerecht Papa a la Huancaina met salade en brownies. Het eten was heerlijk en de stemming was goed. (ik ben de overbelichte lilliputter linksachterin)

Met een groot deel van de aanwezigen besloten we de bars in State Street op te zoeken (thank God I don’t have classes on Fridays). Aangezien heel veel bars een mega lange rij hadden, besloten we er één op te zoeken waar we zo naar binnen konden. We eindigden in State Street Brats: een bar waar ze op het begin van de avond een ‘5 for $5’ actie hadden (waarbij je dus voor $5 5 alcoholische drankje naar keuze kon bestellen) die naarmate de avond vorderde veranderde in ‘4 for $5’, ‘3 for $5’ etc. Na Brats gingen we naar Whiskey Jack’s. Het werd een leuke avond.

Vrijdag moest ik aardig bijkomen en kwam er niet veel van mijn huiswerk terecht. Gelukkig kwamen al mijn plannen ’s avonds pas: het BRIDGE event begon pas om 5.30. Gratis pizza, een onthulling van het programma voor de rest van het semester (o.a. een potluck dinner, rolschaats event, tripje naar een soort Duinrell en een Prom), een intercultaral learning workshop (we werden opgedeeld in kleine groepjes, waarin ik met mensen uit amerika, frankrijk, china en zuid-korea zat en we het onder andere over de verschillen in datingcultuur in de verschillende landen hadden, heel grappig om te zien hoe anders dat is in met name Azië), teamfoto’s en een checklist van alle dingen die we nog willen doen met ons team dit semester.

Toen het event was afgelopen, nam ik de bus naar de Old Fashioned, tegenover the Capitol Building (super mooi in het donker). 1 huisgenootje was er al met haar vriend en samen wachtten we op een tafeltje aan de bar. Het zou mijn eerste avond worden dat ik ‘cheese curds’ at, iedereen had het er al de hele week over. Als je in Madison bent móet je cheese curds (gefrituurde kaas eten). Het geheel werd vastgelegd alsof het een nieuw wereldwonder was. (http://maikejansen.reislogger.nl/video/first-time-cheese.25253). Al wachtend aan de bar hadden we het er over dat ik me verbaasde dat je hier in alle restaurants en clubs gratis water kan krijgen en vertelde mijn huisgenootje dat ze hier dol zijn op alles wat gefrituurd is (iets amerikaans, maar vooral iets dat veel gebeurd in Madison, heb ik even pech). Ik dacht zelf meer aan kipnuggets, maar zij vertelde dat ze hier andere dingen frituren: van ijs en marshmallows tot augurken en blokjes kaas. Een wentelteefje wordt hier verder ‘french toast’ genoemd en een tosti zonder ham ‘grilled cheese’. Even later kwamen 4 andere huisgenootjes ook aan, vierden we de verjaardag van Kate, werd het eten van mijn eerste cheese curd op beeld vastgelegd en maakten we na het eten foto’s bij the Capitol Building.

Even later gingen we naar een huisfeestje, gingen we rond 1 uur ’s nachts boodschappen doen en maakten we ‘homemade’ chocolate chip cookies (kant en klare cookies die je alleen even 10 minuten in de oven hoeft te doen) en dipten we in die koekjes met kant en klare chocolate chip cookies die we ook gekocht hadden (perfecte combinatie: http://maikejansen.reislogger.nl/video/perfecte-combinatie-chocolate.25261), terwijl we op de grond lagen. De avond eindigde met het Kara leren uitspreken van het woord ‘Kugelschreiber’ (vraag me niet waarom).

Gister ging ik met Michelle en Kirsten, ter ere van Kirsten haar 21e verjaardag, een wandeling maken over het bevroren meer, waar allerlei activiteiten bezig waren. Van ijshockey, ijsgolf, rugby tot een skiënde vorm van kitesurfen, ijsvissen en human bowling onder het genot van gratis warme chocolademelk.

Toen onze vingers gevoelloos begonnen te raken door de kou, besloten we een koffietentje op te zoeken.

Onderweg kwamen we langs heel veel sorority en fraternity huizen (ja, ze hebben hier echt alleen namen met griekse/latijnse/wiskundige tekens). Hier leven vaak zo’n 30-60 leden van een sorority, vaak oudere jaars en het bestuur: net als in de films. Mijn BRIDGE buddy vertelde me dat er binnenkort weer een frat (fraternity) party aan zit te komen waar we zeker heen gaan. Ik ben benieuwd.

Als laatst nog een aanvulling op mijn ‘verschillen tussen Nederland en Amerika’-lijstje:

-          80% van de meisjes loopt hier in yoga pants/leggings

-          Een groot deel van mijn klas draagt sportkleding (joggingbroeken, maar ook korte broeken, je wil niet weten hoeveel jongens hier met -10 in korte (sport)broeken rondlopen)

-          Iedereen heeft hier een waterfles en thermoskan voor koffie, plastic waterflesjes zie je nergens

-          Tot nu toe zijn de mensen op straat lekker egoïstisch, waar in Nederland beide partijen die elkaar kruissen op straat voor elkaar uitwijken, lopen ze hier gewoon rechtdoor in de hoop dat de ander aan de kant gaat

-          Ik heb gehoord dat ze hier geen flitspalen hebben, niet zeker of dat waar is (ze hebben namelijk wel speed tickets hier)

Tot zo ver mijn update, ik ga zo brunchen met m’n huisgenootjes bij Short Stack, een restaurantje dat alleen van donderdag t/m zondag open is, maar dan wel 24 uur per dag en waar ze de beste brunches schijnen te hebben. Joe.