Honger, BRIDGE, honger, Lazy Jane's, honger, tripjes plannen en honger

Ik heb honger. Elke minuut van de dag heb ik honger. Ofnouja, trek. Ik at al veel tussendoortjes in Nederland, maar hier heb ik al helemaal een continue drang naar voedsel. Ik denk dat het komt doordat Amerikanen o-ve-ral suiker in stoppen. Zelfs mijn brood is zoet. Om mezelf van al het lekkers in huis te beschermen, ontbijt ik meestal maar uitgebreid om vervolgens geen geld en alleen gezond eten (op de korte dagen van 9.30-12.15 zelfs niets) mee te nemen naar de uni, zodat ik mezelf er toe dwing niks ongezonds te (kunnen) eten. Als ik thuis ben is het soms zelfs zo erg dat ik maar een powernap doe om geen eten te pakken. Oké, ik overdrijf (wat dat betreft begin ik al helemaal in te blenden in de Amerikaanse cultuur). Ik geniet er in ieder geval wel heel erg van, al dat voedsel.

Van popcorn tijdens filmavondjes met Julie en Katrine

Milk en cookies tijdens het bespreken van de marketingstrategie voor melk in amerika tijdens mijn Strategische Communicatie vak. (melk en cookies zijn hier onafscheidelijk: niemand neemt hier een koekje zonder melk en vice versa, om het één vervolgens in het ander te dippen).

Tot mijn eerste buttermilkpancake tijdens een lunch met mijn BRIDGE buddy Alex bij Lazy Jane’s in het oosten van de stad.

Een BRIDGE buddy? Nee, dat is niet iemand waarmee je lekker avondjes gaat kaarten. Al zou dat wel kunnen als je wil. BRIDGE is formeel gezegd een ‘international friendship program’ dat staat voor ‘Building Relationships in Diverse Global Environments. Eigenlijk gewoon IxESN meets de AID (2 organisaties en evenementen die we in Wageningen hebben om nieuwe nationale en internationale studenten wegwijs te maken). Een paar weken terug meldde ik me op internet aan na goede verhalen te hebben gehoord van mensen die al eerder naar Madison zijn geweest. Tijdens een interview met zo’n 15 personen, leerden wij de organisatie beter kennen en de organisatie ons om ons na het gesprek aan een buddy te kunnen koppelen op basis van onze interesses. Samen met je amerikaanse buddy, zit je met een hele groep andere internationals en hun buddy’s (zo'n 20 man) in een buddygroep. Er zijn zo’n 12 groepen, wat inhoudt dat we met zo'n 200 man meedoen aan Bridge. Bridge organiseert allerlei activiteiten: van proms tot bezoekjes aan een van de grootste waterpretparken hier in de buurt.

Vrijdag was het eerste event om onze buddy en buddygroep te leren kennen. Samen eten en spellen doen om elkaar beter te leren kennen. Het event duurde maar van 5.30-9.00 dus besloten we met een paar buddygroepen naar een huisfeestje te gaan. Op het huisfeestje werd er, uiteraard, beerpong gespeeld en alsof ik een engeltje op mijn schouder had, gooide ik zo vaak raak dat mijn team won. Vriendschappen komen tot stand tijdens beerpong. Met een kleiner groepje besloten we na een uurtje of 2 op het huisfeest te hebben doorgebracht richting een bar te gaan. Deze draaide vanalles van Swedish House Maffia tot ABBA (er was geen touw aan vast te knopen) en dus besloten we al snel een andere plek op te zoeken, met een aantal Bridgers die we in de bar waren tegengekomen. Net als vrijwel alle Bridgers die die avond uitgingen eindigden we in Soto, een van de weinige clubs die ze hier hebben. Overal waar je keek stonden mensen van Bridge. Gelachen, gedanst en weer heel veel nieuwe mensen leren kennen. Aan het eind van de avond/nacht werd ik geïntroduceerd met het fenomeen: chips & queso (oftewel chips en kaassaus).

Met mijn buddy Alex (een meisje van 20, bijna 21) besloot ik afgelopen zondag een drankje te gaan doen en wat te eten. Samen kletsten we urenlang en maakten we onder andere plannen om in maart naar Chicago te gaan met St Patricks Day, om de stad  te verkennen en feest te vieren. Aankomende woensdag gaan we met de buddygroep eten, donderdag schuif ik aan bij een ander buddygroepje voor het diner, vrijdag komen we met heel bridge weer samen en dit weekend zijn er allemaal activiteiten op het bevroren meer en vieren we dat mijn huisgenootje Kate vandaag 21 is geworden. Ja, er wordt ook nog huiswerk gedaan hoor, mam.

Ondertussen zijn we ook al plannen aan het maken voor Spring Break in maart: het liefst zo zonnig en zuideljik mogelijk, want het heeft hier weer eens gesneeuwd. Op dit moment kijken we naar Miami, San Diego en San Padre. Genoeg om naar uit te kijken dus, ik vermaak me voorlopig nog wel.

Dan nog een dingetje: ik heb al van twee mensen gehoord dat ze zo lief zijn geweest om kaartjes te sturen, maar deze zijn niet aangekomen. Voor het geval dat, hier even mijn juiste adres:

Maike Jansen
20 North Broom Street, Apt. 1
Madison, Wisconsin, 53703-2978
United States of America